1.a De lerares heeft het programma van de conferentie verduidelijkt.

1.b De lerares heeft het programma van de conferentie opnieuw verduidelijkt.

2.a Wij hebben een reisverzekering nodig

2.b Wij hebben nog steeds een reisverzekering nodig.

3.a De professor is wakker geweest (/geworden) in de nacht.

3.b De professor was (/werd) 's nachts wakker.

4.b De glazen zijn op de grond gevallen.

4.b De glazen zijn bijna op de grond gevallen.

5.a Ik ben de hele afgelopen nacht wakker geweest.

5.b Ik ben de hele afgelopen nacht wakker gebleven.

6.a Wij zijn moe van ons waken (/onze slapeloosheid).

6.b Wij zijn nog steeds moe van ons waken (/onze slapeloosheid).

7.a De studenten hebben de artikelen van de professor gelezen.

7.b De studenten begonnen de artikelen van de professor te lezen.

Zij zei “Bij God (ik zweer) ik herroep het niet. Deze verhalen weerhouden mij niet van mijn verzoek. Als je zou willen zou ik veel van dit soort verhalen kunnen vertellen en het resultaat ervan is dat jij mij niet uit jezelf naar koning Shahriyaar omhooggebracht hebt.

En (/Maar) als dat niet zo is, dan ga ik achter je (rug) om omhoog naar hem en zeg ik tegen hem dat jij mij niet toegestaan hebt bij hem te verschijnen en dat je jouw meester iemand als mij onthoudt (/onthouden hebt).” De minister zei “Is er voor jou geen ontkomen aan?” Ze zei “Ja (/Nee)”

Toen hij niet meer wist wat hij met haar moest doen en moe geworden was van haar ging hij op naar koning Shahriyaar. Hij ging bij hem binnen, kuste de grond voor hem en bracht hem het nieuws van zijn dochter en dat hij haar die nacht naar hem zou brengen (/leiden).

De koning was verbaasd en zei “Oh minister, hoe kun je jouw dochter aan mij gunnen, terwijl ik, bij God en bij het recht van de heffer van de hemel zodra ik wakker wordt tegen jou zeg “Dood haar”, en als je haar niet dood, dood ik jou”.

Hij zei “Oh sultan onze meester zó heb ik het haar laten weten en het haar uitgelegd. Zij aanvaarde het niet en wil vannacht bij u zijn.” De koning was verheugd en zei tegen hem “Ga naar beneden ,maak haar (zaak) gereed en breng mij haar aan het begin van de nacht.”

De minister ging naar beneden en herhaalde de boodschap aan zijn dochter. Hij zei tegen haar “Moge God zich niet eenzaam voelen vanwege jou”. Sheherazade was erg blij. Zij maakte haar zaak in orde en wat ervoor nodig was.

Zij ging naar haar jongere zus Dinarzade toe (lett. naderde) en zei hij tegen haar “Begrijp wat ik jou aanraad: Als ik naar de sultan opga dan stuur ik iemand achter jou aan,

en als jij omhoog gekomen bent en je hebt de koning zijn behoefte zien voldoen, zeg dan tegen mij “Oh zuster, als je niet slaapt vertel mij dan een verhaal”, en zie, ik vertel je er een en dat is de oorzaak van mijn redding, van de verlossing van dit volk en van dat de koning met zijn gewoonte stopt.” Ze zei “Ja”.

Vervolgens naderde de nacht en zo nam de minister haar en ging met haar omhoog naar de grote koning Shahriyaar. Die ging met haar zijn bed in en speelde met haar, maar toen huilde zij.

Hij zei tegen haar “Waarom huil je? (lett. Wat heeft je doen huilen?)” Zij zei “Ik heb een zus; ik wil vannacht van haar afscheid nemen, en dat zij van mij afscheid neemt voor de ochtend”.

De koning stuurde iemand achter haar zus aan. Dinarazade kwam en sliep onder(aan) het bed. Toen de nacht viel was Dinarazade wakker en had ze geduld tot de koning zijn bedoeling met haar zus voldaan had en allen wakker waren.

Dinarazade schraapte haar keel en zei “Oh zus, als je niet slaapt, vertel mij dan een van jouw mooie verhalen (lett. een verhaal van je mooie verhalen) waarmee de wake van onze nacht (kunnen) doorbrengen. Ik neem voor de ochtend afscheid van jou want ik weet niet wat morgen met jou gebeurt.”

Sheherazade zei tegen koning Shahriyaar “Staat u toe dat ik vertel? (lett. Jouw toestemming is dat ik vertel?)”. Hij zei “Ja”. Sheherazade was blij een zei “Luister …”